Met deze luchtledige glazen cilinder kan elektrische ontlading in het luchtledige worden getoond.De cilinder is open aan de onderkant en kan met de onderste messing bus via de de kraan aan een luchtpomp worden aangesloten. Onderin bevindt zich een enkele spitse elektrode en bovenin een centrale spits met een krans van vijf spitsen er omheen. Bij demonstraties werd de cilinder vaccuum gezogen en daarna op de houten voet met de glazen zuil geschroefd. Gekoppeld aan een elektriseermachine stroomt de elektriciteit tussen de elektrodes en ontstaat een specifiek gloeiend licht.

Het houten 'kanon' is doorboord door twee elektroden, waarvan de elektrode met het haakje dient voor de aarding. Aangesloten op een hoge spanningsbron springt in het kanon een vonk over die buskruit tot ontbranding brengt.

Met deze luchtledige glazen karaf kan elektrische ontlading in het luchtledige worden getoond. In de glazen stolp zijn twee elektroden horizontaal tegenover elkaar geplaatst. Aan de uiteinden van elke elektrode zit een vonkbol. In de knop van de stolp is een haakje bevestigd, van waaraf een voorwerp tussen de twee elektroden kan worden gehangen. De stolp past op een luchtpomp en kan luchtledig worden gezogen. Tussen de elektroden kan een ontlading optreden, die effect heeft op het voorwerp dat in de stolp is opgehangen.

Een Marx generator is een toestel voor het genereren van spanningsstoten van meer dan een miljoen volt, gebouwd in 1937. De installatie heeft afmetingen van 220 * 220 * 500 cm. Er zijn vier donkerbruin gekleurde zuilen met op ieder daarvan vier zwart gekleurde ringen (de condensatoren). Tussen elk tweetal naast elkaar gelegen zuilen bevinden zich schuin omhoog lopende lichter bruine stangen (met daarin geleiders) die de condensatoren met elkaar verbinden.. Tussen de zuilen is een constructie van relatief korte armen met daaraan een metalen bol en bewegelijk gemonteerde metalen sigaarvormige objecten. Deze constructie zorgt voor luchtspleten met instelbare afstand die als vonkbruggen functioneren. De condensatoren worden voor elke spanningsstoot alle acht opgeladen tot zo'n 200 kilovolt, waarna de vonkbruggen ervoor zorgen dat ze allemaal dusdanig aan elkaar gekoppeld worden dat er een 8 keer grotere spanning ontstaat dan die van elke condensator afzonderlijk.

De glazen klok wordt met de geslepen onderrand op de tafel van een luchtpomp geplaatst. Op de bovenzijde bevindt zich een messing montuur waaraan een reactierad is verbonden dat in de klok hangt. Op het montuur zit een knop met ringetje waarmee een verbinding met een elektriseermachine of anders stroombron kan worden gemaakt. Onder hoogspanning gebracht zal het rad gaan draaien doordat de lucht aan de puntige uiteinden van het rad elektrisch wordt geladen, waarna de gelijk geladen deeltjes van het rad en in de lucht elkaar afstoten.