In deze doos zitten allerlei instrumenten voor proeven met statische elektriciteit en magnetisme van kristallen. René Just Haüy (1743-1826) was een Franse mineraloog en kristallograaf.

Deze zogenaamde flikkerbuis bestaat uit twee in elkaar geschoven glazen buizen. De binnenste buis is met een spiraal van bladtin beplakt, die op regelmatige afstand is onderbroken. De buitenste buis is voorzien van messing elektroden. Als het geheel op een hoge spanning wordt aangesloten zullen er kleine vonkjes tussen de segmentjes overspringen.

De onderste zinken plaat rust op een glazen zuil. De plaat is op drie plekken langs de rand van een laag hars voorzien, zodat hij van de bovenliggende plaat geïsoleerd kan worden. Die is gemaakt van gevernist koper en heeft een glazen handvat. Tussen beide platen kan een ebonieten schijf worden gelegd om de capaciteit van de condensator te verhogen. Aan beide is een draad gesoldeerd. Met dit instrument kan aangetoond worden dat bij contact van verschillende metalen een elektrisch potentiaalverschil ontstaat, dat met een elektroskoop gemeten kan worden.

Zwart porselein, koperen kap. Schenking van: Ghysels.