Een elektrometer wordt gebruikt om elektrische lading of spanning te meten. Dit is een elektrometer volgens Peltier, met aanpassingen van Rudolph Kohlrausch. Het instrument was om elektriciteit in de lucht te meten. De elektrometer staat op een ronde houten voetplaat met een gleuf voor een glazen stolp, maar die ontbreekt. Gelijknamige elektrische lading stoot elkaar af, de mate van afstoting is geeft de lading weer. De door de elektrometer opgevangen lading laat een meetstaafje draaien. Er zijn twee meetsystemen, een met goudblad bekleed (?) en een stalen. De draaiing van het staafje wordt door een magneet gebalanceerd. De afleesschaal is verzilverd en verdeeld van 0-360°, met nonius.

Een elektrometer geeft de aanwezigheid van elektrische lading aan. Deze elektrometer is gebruikt voor het onderzoeken van de elektrische lading in de atmosfeer. De messing kap dient ter afscherming van regen. Op de messing bodem is een glazen klokje vastgezet. Vier zilveren elektroden zijn aan de binnenkant tegen het glas geplakt. De lange, uit vier delen bestaande, messing staaf is geschroefd aan een afschermelektrode waaraan de vlierpitballetjes zijn gehangen. De elektroden aan de binnenkant van het glas geleiden een teveel aan lading in het klokje naar de aarde (de messing bodem) af. Als de balletjes door de elektrische lading in de lucht geladen worden, stoten ze elkaar af.

Dit instrument is bedoeld voor het ontleden van water in waterstof en zuurstof. Een bekervormig glas, dat via een steel rust op een glazen voet, is naar beneden toe vernauwd, eindigend in een stompe punt. Het smalle deel is doorboord voor het inbrengen van twee elektrodes (deze ontbreken). Halverwege het vat, net onder de vernauwing, is een geslepen rand, waar mogelijk een glazen cilinder in heeft gepast voor het opvangen van de bij de ontleding gevormde gassen.

Een eudiometer is oorspronkelijk bedoeld om het zuurstofgehalte van lucht te meten, maar werd ook gebruikt om volumeveranderingen bij reacties van gassen te meten. Op de glazen buis is een maatverdeling aangebracht in Parijse kubieke duimen, bij een temperatuur van 15° Réaumur. Via de twee koperen contacten kan een gasmengsel in de buis ontbrand worden. Onderin de buis is een meetglaasje van 1 Parijse kubieke duim, dat gevuld kan worden via de koperen vultrechter.

Het houten 'kanon' is doorboord door twee elektroden, waarvan de elektrode met het haakje dient voor de aarding. Aangesloten op een hoge spanningsbron springt in het kanon een vonk over die buskruit tot ontbranding brengt.

Dit is een waterontledingstoestel, om water en zuurstof op te vangen bij electrolyse van water. In het midden is de bol op twee net niet tegenover elkaar liggende punten doorboord, waardoorheen een electrode steekt. De electrodes huizen in een koperen cilinder die in een bol eindigt. Water in de bol zal als de electrodes op stroom aangesloten worden ontleden in zuurstof (bij de kathode, de negatieve pool) en waterstof (bij de anode, de positieve pool).

Dit instrument is gebruikt voor de voor de demonstratie van de zogenaamde galvanometrische methode van Petrina. Een goot, gevuld met kwik, wordt aan beide uiteinden gekoppeld aan een electrisch circuit. In de goot steekt een beweegbaar contact, dat over een maatverdeling geschoven kan worden. Een galvanometer (stroommeter) wordt verbonden met het instrument, één pool met het verschuifbare contact, de andere pool met een in de goot gestoken koperen vast contactpunt. De stroomsterkte hangt af van de afstand van het verschuifbare tot het vaste contact.

Het houten huisje heeft scharnierende wanden en dak. Op het dak staan twee bliksemafleiders waarvan één met een bolvormige top en één met een spitse top. Die aan de voorgevel maakt contact met een messing strip in een paneel in de gevel. Dat paneel kan zo worden geplaatst dat de strip geaard is, of dat de elektriciteit naar binnen slaat. Bij de ontvangst van een 'bliksemflits' (een vonk van een elektriseermachine) springen er in het laatste geval vonken heen en weer van het paneel en springt dat eruit. Vanaf de strip in de voorgevel lopen er geleidende verbindingen naar binnen. Daardoor kan een kleine hoeveelheid kruit tot ontbranding worden gebracht, waardoor het dak eraf springt, vervolgens wordt een kleine hoeveelheid alcohol op zolder ontbrand, smelt een draad die de achtergevel overeind houdt en klappen de zijwanden naar buiten. Uiteindelijk klapt de voordeur open door de ontbranding van een kleine hoeveelheid kruit in het benedenhuis.

Houten model van een stoomketel die hoort bij een stoommmachine voor lage druk.

Collector bestaande uit een geisoleerd opgestelde en geverniste blikken plaat, met aan weerszijde een scharnierende messing plaat. Dit instrument was ter demonstratie van influentieverschijnselen. De buitenste platen worden geaard, waarna de middelste plaat wordt opgeladen. Als daarna de buitenste platen worden neergeklapt, is de lading van de binnenste plaat toegenomen door inductie.

Deze zogenaamde flikkerbuis bestaat uit twee in elkaar geschoven glazen buizen. De binnenste buis is met een spiraal van bladtin beplakt, die op regelmatige afstand is onderbroken. De buitenste buis is voorzien van messing elektroden. Als het geheel op een hoge spanning wordt aangesloten zullen er kleine vonkjes tussen de segmentjes overspringen.

Op een messing ring rust een roodkoperen bol, die met water gevuld wordt. De bol is voorzien van een geelkoperen buis met kraan die een nauwe uitstroomopening heeft aan de bovenkant, en die onder in het water uitmondt. Onder de bol staat een spiritusbrander waarmee het water aan de kook wordt gebracht. Door de stoom die ontstaat springt het water met een straal door de buis naar boven.