De drie thermoelementen bestaan uit een staaf van 21 cm. lang met een doorsnede 1.6x1.6 cm. Aan de uiteinden is een koperen kortsluitstrip gesoldeerd met een houten voet. Tussen het koper en het metaal is zoveel ruimte gelaten dat er een magneetnaald tussen past. Als een van de uiteinden verwarmd wordt zal er een stroom in het circuit gaan lopen die de naald doet uitslaan.

Houten molentje, in de catalogus van 1838 omschreven als 'Een electrisch molentje'. Het molentje is gebruikt om de werking van een bliksemafleider te demonstreren. In het voetplankje loopt een elektrode die waarschijnlijk naar de wieken heeft geleid. De wieken ontbreken.

Deze naaldgalvanometer (stroommeter) is verticaal opgesteld en heeft een wijzeraflezing. De cirkelvormige verzilverde schaal is in vier kwadranten van 0-90° verdeeld.

Deze dynamo bestaat uit een vertikaal opgestelde hoefijzermagneet. Voor de polen draait een anker met twee draadklossen. Het apparaat is in een houten kast ingebouwd.

Op de fles is een messing zuiltje met vier armen bevestigd. Aan elke arm hangt aan een kettinkje een klokje en een loden bolletje dat aan een draadje hangt. Op de voetplaat zijn vier messing zuiltjes bevestigd waarop een klokje is geschroefd. Als de Leidse fles opgeladen is, is ook het zuiltje op de fles geladen. Het loden kogeltje zal eerst naar het klokje dat aan het zuiltje hangt toegetrokken worden, krijgt dezelfde lading en wordt daarna weer afgestoten naar het klokje aan de rand. Daar wordt het balletje dan ook weer afgestoten. Op die manier gaat het klokkenspel rinkelen.

Dit model is van mahoniehout. Het laat zien hoe de twee vlakken aan het einde van de horizontale as een verschillende vorm hebben. Een dergelijk type asymmetrisch kristal wordt door verhitting elektrisch geladen.

In 1853 bouwde Van Dreeven een elektriseermachine om tot dit type, een elektriseermachine volgens Winter. De glazen schijven hebben een diameter van 85,5 cm. De wrijvingskussens zijn bevestigd op de voetplaat. De twee ringen zijn bekleed met tinfolie waarop kleine tandjes zitten. Hiermee wordt de lading afgegeven aan de bolvormige geleider. Een dergelijke machine kan extra grote vonken produceren.

De punten van een stervormig rad dopen in een kwikgoot. Het rad kan draaien tussen de polen van een hoefijzermagneet die een aan beugel hangt. Als er een stroom door het rad loopt, aangevoerd via de kwikgoot, gaat dit door de wisselwerking van de stroom en de magneet draaien.

Dit pistool volgens Volta is in de vorm van een glazen cilinder. De korte hals is afgesloten door een kurk. Aan de andere zijde zijn door de bodem twee elektroden gevoerd waarvan één in de vorm van een rond messing plaatje. De tweede elektrode is een afgerond staafje. Als men in de fles een vluchtige brandbare stof zoals alcohol brengt en een vonk laat overspringen tussen de elektroden, schiet door de ontbranding van de damp de kurk uit de fles.

De galvanometer(stroommeter) bestaat uit een houten bodemplaat met drie stelschroeven. In het midden van een massieve koperen cilinder bevindt zich de magneet in de vorm van een ronde stalen ring. Deze is verbonden met een aluminium staafje. Op de van boven doorboorde cilinder bevindt zich een huis met een ruit voor de aan het aluminium staafje bevestigde glazen afleesspiegel. Dit geheel hangt aan de torsiedraad in de glazen buis met de ophangkop voor de torsiedraad. Aan weerszijden van de koperen cilinder kunnen de spoelen geschoven worden. Met een in millimeters verdeelde schaal is de juiste afstand in te stellen. Er zijn vier spoelstellen: twee spoelen van elk 2x 50 windingen, twee spoelen van elk 2x4000 windingen, twee spoelen van 50 windingen en een spoel van 1 winding.

Een galvanometer meet stroomsterkte aan de hand van het door de stroom opgewekte magnetische veld, dat voor de draaiing van een magneetnaald zorgt. Bij een astatische galvanometer is door een constructie met twee parallelle kompasnaalden met tegengestelde polen de invloed van het aardmagnetische veld opgeheven. De kompasroos op de grondplaat heeft een buitenste verdeling van 0-360° en een binnenste verdeling vier maal 90°. De windroos heeft 32 streken. Op de roos bevindt zich een spoel van 10-15 windingen. De windingen van de spoel versterken het magnetische effect. Op de plaat staat een messing zuiltje dat van boven omgebogen is en waaraan het naaldenpaar is opgehangen. De originele glazen stolp ontbreekt.

In deze doos zitten allerlei instrumenten voor proeven met statische elektriciteit en magnetisme van kristallen. René Just Haüy (1743-1826) was een Franse mineraloog en kristallograaf.