Met deze luchtledige glazen karaf kan elektrische ontlading in het luchtledige worden getoond. Door de messing stop is een puntige messing stift gestoken die eindigt halverwege in de fles. De onderste helft van de fles is van buiten met bladtin beplakt. Halverwege de buik van de fles is een strook bladtin. Elektriciteit wordt via de stop aangevoerd. Bij ontlading in de fles ontstaat een specifieke gloed licht.

De achtpuntige messing, gemonteerd op een glazen buis, functioneert als elektrode. Daaromheen, op een afstand van 2-3 cm van de punten, bevindt zich een ringvormige tweede elektrode. Door spanning op de de ster te zetten ontstaat een ster van vuur (vonken) tussen de punten en de ring.

Op de fles is een messing zuiltje met vier armen bevestigd. Aan elke arm hangt aan een kettinkje een klokje en een loden bolletje dat aan een draadje hangt. Op de voetplaat zijn vier messing zuiltjes bevestigd waarop een klokje is geschroefd. Als de Leidse fles opgeladen is, is ook het zuiltje op de fles geladen. Het loden kogeltje zal eerst naar het klokje dat aan het zuiltje hangt toegetrokken worden, krijgt dezelfde lading en wordt daarna weer afgestoten naar het klokje aan de rand. Daar wordt het balletje dan ook weer afgestoten. Op die manier gaat het klokkenspel rinkelen.

Dit pistool volgens Volta is in de vorm van een glazen cilinder. De korte hals is afgesloten door een kurk. Aan de andere zijde zijn door de bodem twee elektroden gevoerd waarvan één in de vorm van een rond messing plaatje. De tweede elektrode is een afgerond staafje. Als men in de fles een vluchtige brandbare stof zoals alcohol brengt en een vonk laat overspringen tussen de elektroden, schiet door de ontbranding van de damp de kurk uit de fles.

Deze wrijvingselektriseermachine heeft een glazen schijf van 30 cm diameter. De machine en de conductor worden opgesteld op een isoleertafel.