Dit pistool volgens Volta is in de vorm van een glazen cilinder. De korte hals is afgesloten door een kurk. Aan de andere zijde zijn door de bodem twee elektroden gevoerd waarvan één in de vorm van een rond messing plaatje. De tweede elektrode is een afgerond staafje. Als men in de fles een vluchtige brandbare stof zoals alcohol brengt en een vonk laat overspringen tussen de elektroden, schiet door de ontbranding van de damp de kurk uit de fles.

In de catalogus van 1838 ingeschreven als 'Een toestel voor de theorie der afleiders op schepen met twee Leidsche flesschen'. Van het geheel is alleen het zeer rudimentaire scheepsmodel nog over. De achtermast is voorzien van een metalen staafje dat via een draad geaard kon worden. Links en rechts achter steken er omgebogen draden uit het scheepsmodel. Eén ervan is met een ketting met de loden kielbalk verbonden. Als de mast onder een door een elektriseermachine geladen bol gaat schiet er een bliksem over, waardoor hij omknakt. Bij aarding van de mast via een ketting in het water gebeurt dat juist niet.

Met een elektrometer wordt elektrische lading aangetoond. De twee vlierpitbolletjes aan de zilveren draadjes zijn verbonden met een uitwendige elektrode. Als de bolletjes via de elektrode geladen worden stoten ze elkaar af. De Italiaan Tiberius Cavallo ontwierp in 1777 dit type, bedoeld als een draagbaar model. De glazen koker met de eigenlijke elektrometer is opgeborgen in een afschroefbare messing koker. De glazen behuizing is om te voorkomen dat de uitslag door de wind werd beïnvloed. Cavallo gebruikte als eerste zilveren ophangdraadjes voor de vlierpitbolletjes in plaats van de gebruikelijke linnen draadjes. In het cilindertje zijn twee bladtinnen puntvormige elektroden tegen het glas geplakt die met de messing bodem zijn verbonden. Deze elektroden geleiden een eventuele overmaat aan lading in de cilinder naar de aarde af. Daarmee wordt voorkomen dat lading bij het glas ophoopt, wat de uitslag van de elektrometer zou beïnvloeden.

Deze wrijvingselektriseermachine heeft een glazen schijf van 30 cm diameter. De machine en de conductor worden opgesteld op een isoleertafel.

De achtpuntige messing, gemonteerd op een glazen buis, functioneert als elektrode. Daaromheen, op een afstand van 2-3 cm van de punten, bevindt zich een ringvormige tweede elektrode. Door spanning op de de ster te zetten ontstaat een ster van vuur (vonken) tussen de punten en de ring.