De houten gevel had oorspronkelijk twee raampjes, het onderste ontbreekt. In het hout lopen geleidende draden naar de raampjes, waarachter vermoedelijk kruit werd gelegd . Als de bliksemafleider niet was geaard kon men dit kruit laten ontploffen door een vonk van een elektriseermachine, waardoor de ramen uit de gevel vlogen.

In de catalogus van 1838 ingeschreven als 'Een toestel voor de theorie der afleiders op schepen met twee Leidsche flesschen'. Van het geheel is alleen het zeer rudimentaire scheepsmodel nog over. De achtermast is voorzien van een metalen staafje dat via een draad geaard kon worden. Links en rechts achter steken er omgebogen draden uit het scheepsmodel. Eén ervan is met een ketting met de loden kielbalk verbonden. Als de mast onder een door een elektriseermachine geladen bol gaat schiet er een bliksem over, waardoor hij omknakt. Bij aarding van de mast via een ketting in het water gebeurt dat juist niet.