De elektromagnetische klok van Wheatstone, die hij in 1840 demonstreerde, was geen zelfstandige lopende klok, maar werd aangedreven door een centrale klok waaraan zij door een elektrsich circuit was aangesloten. Het mechaniek van de elektromagnetische klok was via een stroomcircuit aangesloten aan de slinger (pendulum) van de centrale klok. De beweging van deze slinger werd als een wisselende elektrische stroom doorgegeven die door de werking van een elektromagneet een secondewijzer aandreef. Dit model is geen gewone klok, maar is bedoeld om te laten zien dat de beweging van de secondewijzer gelijk is aan die van de slinger van de centrale klok.