Een elektrometer wordt gebruikt om elektrische lading of spanning te meten. Dit is een elektrometer volgens Peltier, met aanpassingen van Rudolph Kohlrausch. Het instrument was om elektriciteit in de lucht te meten. De elektrometer staat op een ronde houten voetplaat met een gleuf voor een glazen stolp, maar die ontbreekt. Gelijknamige elektrische lading stoot elkaar af, de mate van afstoting is geeft de lading weer. De door de elektrometer opgevangen lading laat een meetstaafje draaien. Er zijn twee meetsystemen, een met goudblad bekleed (?) en een stalen. De draaiing van het staafje wordt door een magneet gebalanceerd. De afleesschaal is verzilverd en verdeeld van 0-360°, met nonius.

Een elektrometer geeft de aanwezigheid van elektrische lading aan. Deze elektrometer is gebruikt voor het onderzoeken van de elektrische lading in de atmosfeer. De messing kap dient ter afscherming van regen. Op de messing bodem is een glazen klokje vastgezet. Vier zilveren elektroden zijn aan de binnenkant tegen het glas geplakt. De lange, uit vier delen bestaande, messing staaf is geschroefd aan een afschermelektrode waaraan de vlierpitballetjes zijn gehangen. De elektroden aan de binnenkant van het glas geleiden een teveel aan lading in het klokje naar de aarde (de messing bodem) af. Als de balletjes door de elektrische lading in de lucht geladen worden, stoten ze elkaar af.

Met deze electroscoop kon aangetoond worden of de aangetoonde lading positief of negatief is. Op de messing bodemplaat, staan twee zuilen van Zamboni. Dit zijn batterijen die een lage stroomsterkte produceren. De afstand tussen de zuilen is instelbaar. Daartussenin hangt een goudblaadje dat verbonden is met een geleider buiten de stolp. Het via de geleider elektrisch geladen goudblaadje buigt in de richting van de tegenovergesteld geladen zuil, de positieve hetzij negatieve pool.

De houten zuil is met gelakt bladtin bekleed. De meter meet de afstoting van een beweeglijke bol ten opzichte van een vaste, ten gevolge van een elektrische spanning. De wijzerplaat is door de ophanging aan aan bolvormig scharniergewricht op de zuil horizontaal verstelbaar. Dit beïnvloedt de gevoeligheid van de meter. De schaalverdeling loopt van 100-0.

Elektrometer volgens Kohlrausch. De elektrometer bestaat uit een messing pot waarin een naald kan draaien.

Met een elektrometer wordt elektrische lading aangetoond. De twee vlierpitbolletjes aan de zilveren draadjes zijn verbonden met een uitwendige elektrode. Als de bolletjes via de elektrode geladen worden stoten ze elkaar af. De Italiaan Tiberius Cavallo ontwierp in 1777 dit type, bedoeld als een draagbaar model. De glazen koker met de eigenlijke elektrometer is opgeborgen in een afschroefbare messing koker. De glazen behuizing is om te voorkomen dat de uitslag door de wind werd beïnvloed. Cavallo gebruikte als eerste zilveren ophangdraadjes voor de vlierpitbolletjes in plaats van de gebruikelijke linnen draadjes. In het cilindertje zijn twee bladtinnen puntvormige elektroden tegen het glas geplakt die met de messing bodem zijn verbonden. Deze elektroden geleiden een eventuele overmaat aan lading in de cilinder naar de aarde af. Daarmee wordt voorkomen dat lading bij het glas ophoopt, wat de uitslag van de elektrometer zou beïnvloeden.