Bij het peltiereffect wordt stroom die door het grensvlak van twee geleiders gaat omgezet in warmte of kou. Het toestel bestaat uit een glazen ballon met capillair. In de ballon bevinden zich twee aan elkaar gelaste staven van bismuth en antimoon. Door hier stroom doorheen te sturen zal de las afkoelen of juist warmer worden, de omringende lucht zet hierdoor uit of krimpt in, waardoor het vloeistofniveau in het vertikale capillair zal dalen of stijgen.

Dit telegraaftoestel van Cooke en Wheatstone, de ABC-telegraaf, was een vereenvoudiging van het oorspronkelijk door hun ontworpen systeem. Door het wiel te draaien konden letters en tekens die op de voetplaat zijn aangegeven geselecteerd worden, net als met de draaischijf van de vroegere telefoons. De wijzer op de wijzerplaat van de ontvanger draaide mee en wees dezelfde letters en tekens aan. De telegraaf was simpel in gebruik, maar traag.

Op een messing ring rust een roodkoperen bol, die met water gevuld wordt. De bol is voorzien van een geelkoperen buis met kraan die een nauwe uitstroomopening heeft aan de bovenkant, en die onder in het water uitmondt. Onder de bol staat een spiritusbrander waarmee het water aan de kook wordt gebracht. Door de stoom die ontstaat springt het water met een straal door de buis naar boven.

Dit instrument dient voor het constant houden van de temperatuur van vloeistoffen en etenswaren. Het was eigenlijk een keukenapparaat, bedoeld om te gebruiken bij het bereiden van maaltijden. Alle wanden in het apparaat zijn met elkaar verbonden en grotendeels gevuld met water. Bovenin de verticale wanden bevindt zich lucht boven het water. Het eten waarvan de temperatuur op een constante waarde moet worden gehouden wordt in de bak geplaatst. De twee compartimenten naast de bak dienen om de temperatuur van het systeem te regelen. Het ene compartiment wordt door een olielamp of kolen verwarmd, het water in de wand wordt daarmee op een bepaalde temperatuur gebracht en zal gaan circuleren door de wand. Via het andere compartiment wordt de luchttoevoer geregeld, en daarmee de warmte van de vlam. Door middel van een vlotter die in het water gestoken is kan de luchttoevoer naar het verbrandingsdeel worden afgesloten, al naar gelang de temperatuur van het water en de daaraan gekoppelde uitzetting van de lucht daarboven. Via een andere vlotter kan de watercirculatie worden beïnvloed. Bij temperatuurverhoging zet de druk van de lucht boven het water uit en daardoor worden de vlotters bewogen. Op die manier kan een constante warmte in het systeem worden vastgehouden. Volgens de brochure kan men, als het apparaat aanstaat, weggaan en andere dingen gaan doen, zonder nog op het eten te hoeven letten.

Met een elektrometer wordt elektrische lading aangetoond. De twee vlierpitbolletjes aan de zilveren draadjes zijn verbonden met een uitwendige elektrode. Als de bolletjes via de elektrode geladen worden stoten ze elkaar af. De Italiaan Tiberius Cavallo ontwierp in 1777 dit type, bedoeld als een draagbaar model. De glazen koker met de eigenlijke elektrometer is opgeborgen in een afschroefbare messing koker. De glazen behuizing is om te voorkomen dat de uitslag door de wind werd beïnvloed. Cavallo gebruikte als eerste zilveren ophangdraadjes voor de vlierpitbolletjes in plaats van de gebruikelijke linnen draadjes. In het cilindertje zijn twee bladtinnen puntvormige elektroden tegen het glas geplakt die met de messing bodem zijn verbonden. Deze elektroden geleiden een eventuele overmaat aan lading in de cilinder naar de aarde af. Daarmee wordt voorkomen dat lading bij het glas ophoopt, wat de uitslag van de elektrometer zou beïnvloeden.

De elektromagnetische klok van Wheatstone, die hij in 1840 demonstreerde, was geen zelfstandige lopende klok, maar werd aangedreven door een centrale klok waaraan zij door een elektrsich circuit was aangesloten. Het mechaniek van de elektromagnetische klok was via een stroomcircuit aangesloten aan de slinger (pendulum) van de centrale klok. De beweging van deze slinger werd als een wisselende elektrische stroom doorgegeven die door de werking van een elektromagneet een secondewijzer aandreef. Dit model is geen gewone klok, maar is bedoeld om te laten zien dat de beweging van de secondewijzer gelijk is aan die van de slinger van de centrale klok.

Met deze luchtledige glazen cilinder kan elektrische ontlading in het luchtledige worden getoond.De cilinder is open aan de onderkant en kan met de onderste messing bus via de de kraan aan een luchtpomp worden aangesloten. Onderin bevindt zich een enkele spitse elektrode en bovenin een centrale spits met een krans van vijf spitsen er omheen. Bij demonstraties werd de cilinder vaccuum gezogen en daarna op de houten voet met de glazen zuil geschroefd. Gekoppeld aan een elektriseermachine stroomt de elektriciteit tussen de elektrodes en ontstaat een specifiek gloeiend licht.

Collector bestaande uit een geisoleerd opgestelde en geverniste blikken plaat, met aan weerszijde een scharnierende messing plaat. Dit instrument was ter demonstratie van influentieverschijnselen. De buitenste platen worden geaard, waarna de middelste plaat wordt opgeladen. Als daarna de buitenste platen worden neergeklapt, is de lading van de binnenste plaat toegenomen door inductie.

Deze wrijvingselektriseermachine heeft een glazen schijf van 30 cm diameter. De machine en de conductor worden opgesteld op een isoleertafel.

De houten zuil is met gelakt bladtin bekleed. De meter meet de afstoting van een beweeglijke bol ten opzichte van een vaste, ten gevolge van een elektrische spanning. De wijzerplaat is door de ophanging aan aan bolvormig scharniergewricht op de zuil horizontaal verstelbaar. Dit beïnvloedt de gevoeligheid van de meter. De schaalverdeling loopt van 100-0.

De punten van een stervormig rad dopen in een kwikgoot. Het rad kan draaien tussen de polen van een hoefijzermagneet die een aan beugel hangt. Als er een stroom door het rad loopt, aangevoerd via de kwikgoot, gaat dit door de wisselwerking van de stroom en de magneet draaien.

Een eudiometer is oorspronkelijk bedoeld om het zuurstofgehalte van lucht te meten, maar werd ook gebruikt om volumeveranderingen bij reacties van gassen te meten. Op de glazen buis is een maatverdeling aangebracht in Parijse kubieke duimen, bij een temperatuur van 15° Réaumur. Via de twee koperen contacten kan een gasmengsel in de buis ontbrand worden. Onderin de buis is een meetglaasje van 1 Parijse kubieke duim, dat gevuld kan worden via de koperen vultrechter.